Μπαχάρι αλεσμένο

Πρώτος ο Κολόμβος έφερε τους κοκκινωπούς αυτούς κόκκους στην Ευρώπη. Αρχικά, οι Ευρωπαίοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για ένα διαφορετικό είδος αμερικάνικου πιπεριού. Οι Άγγλοι επινόησαν κατά το 1621 την ονομασία μπαχάρι διότι όπως υποστήριζαν ήθελαν να το ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα μπαχαρικά που έμοιαζε. Μάλιστα, πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι η γεύση του μπαχαριού συνδυάζει την γεύση της κανέλας, του μοσχοκάρυδου και του γαρύφαλλου. Το μπαχάρι καθιερώθηκε γρήγορα και σήμερα όλες οι νοικοκυρές ανά τον κόσμο το προσθέτουν στα φαγητά τους. Το “μπαχαρόδενδρο” φτάνει σε ύψος τα 9 μέτρα και αρχίζει να δίνει καρπούς 6 χρόνια μετά. Ωστόσο, το δέντρο είναι γόνιμο για 100 χρόνια. Έχει λαμπερά πράσινα φύλλα και το καλοκαίρι βγάζει άσπρα λουλούδια. Τα φρέσκα μπαχάρια έχουν το μέγεθος και το χρώμα του αρακά. Σιγά σιγά ωριμάζουν χάνοντας το άρωμά τους, γι’ αυτό και πρέπει να μαζεύονται εγκαίρως. Στη συνέχεια αφήνονται απλωμένα στον ήλιο για να ξεραθούν, 10 περίπου μέρες, μέχρι να πάρουν το γνωστό καφέ-κόκκινο χρώμα. Έπειτα τα συντηρούν σε ερμητικά κλεισμένα γυάλινα βάζα. Μόλις τρίψετε έναν κόκκο μπαχάρι, θα νιώσετε το πραγματικό του άρωμά του. Η γεύση του είναι ξεχωριστή και διαχωρίζεται από τα υπόλοιπα μυρωδικά. Το μπαχαρικό αυτό συνδυάζεται σχεδόν με όλα τα υλικά της μαγειρικής και της ζαχαροπλαστικής. Ταιριάζει τέλεια με το χοιρινό και κρέας καθώς και σάλτσες και λαδερά. Το μπαχάρι ταιριάζει ιδανικά με κανέλα ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.